برسوده

برسوده . [ب َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) سوده . فرسوده :
نپوشد جز بدو عالم ز خز و توز پیراهن
نگردد جز که از خورشید برسوده گریبانش .

ناصرخسرو.