کلمه جو
صفحه اصلی

بهشت آباد

لغت نامه دهخدا

بهشت آباد. [ب ِ هَِ ] (اِ مرکب ) کنایه از دنیا است :
چوسرو باش تهیدست فارغ از هر بد
چو نخل باش ستوده در این بهشت آباد.

سعدی .



بهشت آباد. [ ب ِ هَِ ] (اِخ ) دهی از دهستان کشکوئیه است که در شهرستان رفسنجان واقع شده است . دارای 400 تن سکنه می باشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8).



کلمات دیگر: