کلمه جو
صفحه اصلی

پلنگ آباد

لغت نامه دهخدا

پلنگ آباد. [ پ َ ل َ ] (اِخ ) نام قریه ای در دهستان نشتای تنکابن . (سفرنامه ٔ مازندران و استرآباد تألیف رابینو ص 106).


پلنگ آباد. [ پ َ ل َ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان اشتهارد در بخش کرج از شهرستان تهران در 54 هزارگزی جنوب شرقی کرج و سر راه شوسه ٔ کرج به اشتهارد. دارای 159 تن سکنه . ایل شاهسون در بهار به این ده آمده برمیگردند. این ده امامزاده ای دارد که بنای آن قدیم است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).


پلنگ آباد. [ پ َ ل َ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان مزدقان چای در بخش نوبران از شهرستان ساوه در 26هزارگزی جنوب غربی نوبران دارای 164 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1).


گویش مازنی

از روستاهای نشتارود بخش شرقی تنکابن



کلمات دیگر: