صفحه اصلی
پندتوز
بستن
لغت نامه دهخدا
لغت نامه دهخدا
پندتوز.
[ پ َ ] (نف مرکب ) نصیحت گذار
:
آمدند از رغم عقل پندتوز
در شب تاریک بر کشته ز روز.
مولوی .
کلمات دیگر: