تألیه . [ ت َءْ ] (ع مص ) (از «أل هَ») پرستش فرمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
تألیه
لغت نامه دهخدا
تألیة. [ ت َءْ ی َ ] (ع مص ) (از «أل و») تقصیر کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || درنگ نمودن . || تکبر کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
کلمات دیگر: