تب آز

تب آز. [ ت َ ب ِ ] (ترکیب اضافی ) کنایه از شدت حرص باشد. حرارت طمع. شدت و حدت شره :
کفت عیسی آسا به اعجاز همت
تب آز را پیش از آهنگ بسته .

خاقانی .