جأش

جأش . [ ج َءْش ْ ] (اِخ ) نام موضعی است . (منتهی الارب ).

جأش . [ ج َءْش ْ ] (ع مص ) مایل شدن بسوی چیزی . || برآمدن دل از اندوه یا از ترس . || (اِ) دل مردم . || اضطراب دل از بیم . ج ، جُؤوش . (از منتهی الارب ). و رجوع به جاش شود.