چارسوی . (اِ مرکب ) چارسو. چاربازار. محلی که چارسمت آن بازار است :
در چارسوی فقر درآ تا ز راه ذوق
دل را ز پنج نوش سلامت کنی دوا.
|| چارراه :
در چارسوی کون و مکان وحشت است خیز
خلوتسرای انس جز از لامکان مخواه .
از شهر شما دواسبه راندیم
وز خون سر چارسوی شستیم .
|| چارسمت . چارطرف . چارجانب . شمال و جنوب و مشرق و مغرب :
یکی مرد پاکیزه ٔ نیکخوی
بدو دین یزدان شود چارسوی .
بدان بام شد کش نبود آرزوی
سپه دید گرد اندرش چارسوی .
گرت دیگر آید یکی آرزوی
که گرد اندرآید سپه چارسوی .
در چارسوی فقر درآ تا ز راه ذوق
دل را ز پنج نوش سلامت کنی دوا.
خاقانی .
|| چارراه :
در چارسوی کون و مکان وحشت است خیز
خلوتسرای انس جز از لامکان مخواه .
خاقانی .
از شهر شما دواسبه راندیم
وز خون سر چارسوی شستیم .
خاقانی .
|| چارسمت . چارطرف . چارجانب . شمال و جنوب و مشرق و مغرب :
یکی مرد پاکیزه ٔ نیکخوی
بدو دین یزدان شود چارسوی .
فردوسی .
بدان بام شد کش نبود آرزوی
سپه دید گرد اندرش چارسوی .
فردوسی .
گرت دیگر آید یکی آرزوی
که گرد اندرآید سپه چارسوی .
فردوسی .