چشمه ٔ آب گرم

چشمه ٔ آب گرم . [ چ َ م َ ی ِ ب ِ گ َ ] (اِخ ) دهی ازدهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان فسا که در 16 هزار و پانصدگزی شمال خاوری فسا، کنار راه مالرو رونیز به شمش ده واقع است . دامنه ای است معتدل که 54 تن سکنه دارد. آبش از چشمه و قنات ، محصولش غلات و پنبه و شغل اهالی زراعت است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).

چشمه ٔ آب گرم . [ چ َ / چ ِ م َ / م ِ ی ِ ب ِ گ َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چشمه ای که از آن آب گرم بیرون آید. چشمه ٔ آب معدنی .

چشمه ٔ آب گرم . [ چ َ م َی ِ ب ِ گ َ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد: «در شش فرسخی زنجان سمت غرب در بلوک ارمغانه کنار تپه چشمه ٔ آب گرمی واقع است ، به این معنی که از یک حوض مربع چندین چشمه جاری است که آب همه بقدر خمس سنگ است و بواسطه ٔ دو چشمه ٔ آب سرد که داخل چشمه ها میجوشد آب حوض در کمال اعتدال است ولی حدتی دارد که نمیتوان زیادمیان آب توقف کرد». (از مرآت البلدان ج 4 ص 229).