چهارتاره

چهارتاره . [ چ َ / چ ِ رَ رِ ] (اِ مرکب ) نام ساز. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). طنبور. و رباب هر سازی که چهار سیم دارد. چهارتار :
شارک ز توچمن گشت
هندوی چهارتاره زن گشت .

خاقانی .

|| کنایه از عناصر اربعه . || دنیا به اعتبار چهارعنصر. رجوع به چارتاره شود.