حسن وند. [ ح َ س َ وَ ] (اِخ ) اسم یکی از طوایف چهارگانه ٔ پیش کوه ایلات کرد ایران که تقریباً 5000 خانوار میباشند و از پنج طایفه ترکیب یافته اند: بسطام ، کاکل وند، ساکی و دولتشاه ، و محل سکونت آنها در الیشتر (کنار رودخانه ٔ کاکارضا، تنگ رباط جلگه و معدن رباط - تنگ حسن ) است و شغل اهالی آنان گله داری میباشد. رجوع به جغرافیای سیاسی کیهان ص 63 شود.
حسن وند
لغت نامه دهخدا
حسن وند. [ ح َ س َ وَ ] (اِخ ) یکی از دهستانهای بخش سلسله ٔ شهرستان خرم آباد. این دهستان در مرکز بخش واقع و محدود است از شمال به کوه گرون ، و از جنوب به دهستان ریمله و قسمتی از دهستان هنام بسطام ، و از باختر به دهستان یوسفوند. موقعیت طبیعی آنجا جلگه . هوای آنجا معتدل مالاریائی . آب آن از رود سرآب ززامیری و میان ولان و چشمه . مرتفعترین قله های کوه در این دهستان قله خرگوش لاب گرون است . این دهستان از 49 آبادی تشکیل گردیده ، جمعیت آن در پیرامن نه هزار تن ، وقرای مهم آن عبارتند از: الشتر چقالکان هندی ، رضاآباد، سالیانه . ساکنین این دهستان از طوایف حسنوند و یوسفوند و ابری هستند. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
کلمات دیگر: