حضره

حضرة. [ ح َ ض َ رَ ] (ع اِ) ج ِ حاضر.

حضرة. [ ح ِ رَ ] (ع اِ) محضر. حضور. || مردی حسن الحضرة؛ مرد که غائبان را به نیکی یاد کند.