خداآباد

خداآباد. [ خ ُ ] (اِخ ) نام دهی بوده است به اطراف بخارا بر پنج فرسنگی آن بر کنار راه بیابان . این ده از قراء مهم بخارا بوده و گروه بسیاری از مردان دین از آن جا برخاسته اند. (از انساب سمعانی ).

خداآباد. [ خ ُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان شاپور، بخش مرکزی شهرستان کازرون فارس . این ده در 17هزارگزی شمال باختری کازرون و یک هزارگزی شوسه ٔ کازرون به فهلیان ، در جلگه واقع است . آب و هوای آن آب و هوای مناطق گرمسیری و مالاریایی است و بدانجا 174 تن سکنه ٔ شیعی مذهب و فارسی زبان سکونت دارند.آب آن از چشمه و محصول آن غلات و برنج و صیفی و شغل اهالی زراعت است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).