خداآفرید. [ خ ُ ف َ ] (ن مف مرکب ) آفریده ٔ خدا. چیزی که در طبیعت است بی آنکه دست بشر بدان راه یافته و آن را تغییری داده باشد. خام . دست ناخورده . غیرمصنوع . طبیعی : اگر گویم هزارهزار من بسنگ بزرگ زر خداآفریده بود که زیادت بود و ده چندین اززرهای دیگری . (اسکندرنامه نسخه ٔ خطی سعید نفیسی ).
در آن گوهرین گنج بن ناپدید
بدی خایه ٔ زر خداآفرید.
در آن گوهرین گنج بن ناپدید
بدی خایه ٔ زر خداآفرید.
نظامی .