کلمه جو
صفحه اصلی

درویش آباد

لغت نامه دهخدا

درویش آباد. [ دَرْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان مؤمن آباد بخش درمیان شهرستان بیرجند. واقع در 20هزارگزی جنوب باختری درمیان و 12هزارگزی شمال راه شوسه ٔ عمومی مشهد به زاهدان ، با 291 تن سکنه . آب آن از قنات و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).


درویش آباد. [ دَرْ ](اِخ ) دهی است از دهستان حسنوند بخش سلسله شهرستان خرم آباد. واقع در 5هزارگزی خاور الشتر و 5هزارگزی خاور راه شوسه ٔ خرم آباد به الشتر. آب آن از سراب زز و راه آن مالرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).


درویش آباد. [ دَرْ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان دابو بخش مرکزی شهرستان آمل . واقع در 21هزارگزی شمال آمل کنارراه شوسه ٔ کناره . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3).


درویش آباد. [ دَرْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان خاوه بخش دلفان شهرستان خرم آباد. واقع در 15هزارگزی جنوب خاوری نورآباد و 15هزارگزی جنوب خاوری راه شوسه ٔ خرم آباد به کرمانشاه ، با 180 تن سکنه . آب آن از سراب کسیله و راه آن مالرو است . ساکنین آن از طایفه ٔ خاوه هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).



کلمات دیگر: