بازه مورد قبول

در آمار بیزی، بازه مورد قبول (یا بازه مورد قبول بیزی) بازه ای در دامنه یک توزیع احتمال پسین است که در تخمین بازه ای به کار می رود. تعمیم به مسائل چندمتغیره، همان ناحیه بیزی است. بازه های معتبر مشابه بازه اطمینان در استنباط فراوانی گرایانه اند، اگرچه فلسفه وجودی آن ها متفاوت است. بازه های بیزی، همانند پارامتر تخمین زده شده و ثابت، متغیرهای تصادفی اند، در حالی که بازه های اطمینان، با مرزهایشان به عنوان متغیر تصادفی و با پارامتر به عنوان مقداری ثابت برخورد می کنند.
انتخاب کوچک ترین بازه، که برای یک توزیع تک قیدی شامل انتخاب مقادیر بیشترین چگالی احتمال از جمله مد می شود.
انتخاب بازه ای که احتمال زیر بازه قرار گرفتن، برابر بالای بازه قرار باشد. ممکن است این بازه شامل +میانه (آمار)|میانه* نیز باشد.
با این فرض که میانگین جزو داده هاست، بازه به گونه ای انتخاب شود که میانگین نقطه مرکزی آن باشد.
مثلاً، در آزمایشی که توزیع عدم قطعیت پارامتر t را تعیین می کند، اگر احتمال قرارگرفتن t، در بازه بین ۳۵ و ۴۵، ۰٫۹۵ باشد، 35 ≤ t ≤ 45 {\displaystyle 35\leq t\leq 45} یک بازه مورد قبول ۹۵ درصد است.
در یک توزیع خلفی، بازه های مورد قبول منحصربه فرد نیستند. روش های توصیف یک بازه مورد قبول مناسب عبارتند از:
می توان انتخاب بازه مورد قبول را در چهارچوب نظریه انتخاب قرار داد، و در این حالت، یک بازه بهنیه، همواره بالاترین مجموعه چگالی احتمال خواهد بود.