بار قراردادی

در شیمی، بار قراردادی یا FC (به انگلیسی: Formal Charge) به بار نسبت داده شده به یک اتم در یک مولکول یا یون، با این فرض که الکترون در یک پیوند شیمیایی میان اتم ها به طور یکسان به اشتراک گذاشته شده باشد البته بدون در نظر گرفتن الکترونگاتیوی اتم ها.
در اکسی اسیدها هر چه بار قرار دادی اتم مرکزی بیشتر باشد آن اسید قوی تر است.
بار قراردادی هر اتم در یک مولکول را می توان با معادله زیر محاسبه کرد:
که در آن V تعداد الکترون های لایه ظرفیت(والانس) اتم، N تعداد الکترونهای ناپیوندی اتم و B تعداد الکترونهای پیوندی آن می باشد.در تعیین ساختار لوویس درست (یا ساختار غالب رزونانس) برای یک مولکول، ساختار به گونه ای انتخاب می شود که بار قراردادی بر روی هر یک از اتم ها به حداقل رسیده باشد.
در ساختارهای رزونانسی هیچگاه نباید دو اتم مجاور دارای بار یکسان باشند. (مثلاً {+۱ و +۱ }یا{ -۱ و-۱ }یا...)پس اگر در ساختاری این اتفاق افتاد آن ساختار یا غلط است یا اینکه به ندرت در طبیعت یافت خواهد شد.