[ویکی فقه] رحلة الکابتن فلویر (کتاب). نام کامل کتاب «رحلة الکابتن فلویر ۱۸۷۶ عبر الساحل فی نهایة عهد الحکم العمانی مع ملحق الاحداث التاریخیة»است. (سفرنامه کاپیتان فلویر ۱۸۷۶ در کنار ساحل در پایان حکمرانی حاکمان عمان )، این کتاب مشتمل است بر شرح مسافرت کاپیتان فلویر در کرانه های دریای عمان ، سواحل مکران و کشورهای عربی آن منطقه.
هدف نویسنده از تالیف کتاب، نشان دادن اهمیت و موقعیت حساس این منطقه جغرافیایی و چگونگی ایفای نقش سیاسی و اقتصادی آن، می باشد. این کتاب توسط محمد آل بن دغار، به همراه اضافاتی به زبان عربی ب رگردانده شده است. اهمیت کتاب، به غیر از توصیفات زیبای کاپیتان فلویر از مناطق و اماکنی که مشاهده کرده، به خاطر معرفی شخصیت های تاریخی، سیاسی، فرهنگی، شاهزادگان و کسانی است که تحت تاثیر تاریخ این منطقه می باشند.
هدف نویسنده از تالیف کتاب، نشان دادن اهمیت و موقعیت حساس این منطقه جغرافیایی و چگونگی ایفای نقش سیاسی و اقتصادی آن، می باشد. این کتاب توسط محمد آل بن دغار، به همراه اضافاتی به زبان عربی ب رگردانده شده است. اهمیت کتاب، به غیر از توصیفات زیبای کاپیتان فلویر از مناطق و اماکنی که مشاهده کرده، به خاطر معرفی شخصیت های تاریخی، سیاسی، فرهنگی، شاهزادگان و کسانی است که تحت تاثیر تاریخ این منطقه می باشند.
wikifeqh: زبان عربی ب رگردانده شده است. اهمیت کتاب، به غیر از توصیفات زیبای کاپیتان فلویر از مناطق و اماکنی که مشاهده کرده، به خاطر معرفی شخصیت های تاریخی، سیاسی، فرهنگی، شاهزادگان و کسانی است که تحت تاثیر تاریخ این منطقه می باشند.
معرفی مولف
فلویر یکی از سیاحان و نویسندگان انگلیسی است، در شرکت تلگراف هند مشغول به کار بوده و بعد از سال ها خدمت در چنین ایستگاه هایی، در سال ۱۸۸۷ م، از فرصت مرخصی طولانی خود استفاده نمود و تصمیم گرفت که مسیر ناشناخته ی جاسک ، بشکرد (مکران)، میناب را طی کند و از مسیر کرمان ، سفر خود را ادامه داده تا سرانجام بعد از رسیدن به بصره و بغداد ، از مرز ترکیه بگذرد و به سرزمین خود برسد. وی، شرح کامل این سفرها را در اثر حاضر، گردآوری نموده است.
معرفی کتاب
۱. فلویر ، نخستین جهان گرد غربی است که از جاسک به انگوران (انگهران)، سردشت ، شهر بابک، جغدان در پهن و سندرک سفر کرده و در آن جا، «رئیس علی» نامی را در راس امور هندوستان یافته که به امر شخصی به نام «یوسف»، بر جاسک حکومت می کرده است. او، این منطقه را به شش ولایت تقسیم نموده و به خوبی توصیف کرده است. او، به هر منطقه ای که سفر کرده و از هر مکانی که دیدن نموده، گزارش جالبی ارائه کرده و آن را به خوبی توصیف نموده است. بیشترین حجم یادداشت های کتاب، مربوط به سفر وی به جاسک، بشکرد، میناب، جزیره هنگام ، قشم ، بندر عباس ، لنگه و بوشهر می باشد. در بیشتر موارد، وی برخی از نام ها را ریشه یابی کرده و اشارات متعددی به نام گل ها و گیاهان می کند. اطلاعات بسیار مفید و جذابی نیز از زندگی و کار مردم و خوانین بشکرد ارائه می دهد. وی، توانسته است به زیبایی قلعه نیمه مخروبه ای را با ابعاد ۱۶۰ در ۵۰ متر توصیف کند که بر روی تپه ای قرار داشته و از وجود نخلستان های بسیار، کشت زارهای گندم و ذرت ، باغ های انار و محصولاتی دیگر گزارش کند. او، در سر راه خود، به گله های گوسفند سه هزار راسی، اشاره می کند که در بازار بندر عباس بهای خوبی دارد. ۲. فلویر، در این سفر، از همراهان زیادی یاد می کند و بیشتر از همه، به نیکی، از غلام شاه، تاجو و جلال می نویسد که در بیشتر طول سفر همراه او بوده اند. از یادداشت های فلویر این گونه برمی آید که آشنایی زیادی با انواع نژادهای شتر داشته است. وی، در بخشی از کتاب نحوه ی خرید و فروش شتر را در آن دوره این چنین شرح می دهد:فروشنده: اکنون من این شتر را به سی و پنج کروش (قروش) به شما می فروشم.خریدار: من این شتر را می خرم.فروشنده: چنانچه این شتر، کور ، لنگ، بیمار و بی فایده نیز باشد، تو آن را در قبال سی و پنج کروش خریده ای.خریدار: خریدارم.فروشنده: به خدا سوگند ، تا جایی که می دانم، این شتر کاملا از هر عیب مبرا و بسیار چالاک است و هیچ چیزی را که بعد از این شما بگویید نمی پذیرم.خریدار: خریدارم. ۳. وی، قبل از شروع سفر نهایی و طولانی خود، دو بار نیز در خلیج فارس و دریای عمان دست به ماجراجویی می زند. در یکی از این سفرها با کشتی بخار عازم جزیره ی «هنگام» می شود و بعد از چند روز اقامت که با حوادثی نیز همراه است، راهی جزیره قشم می گردد. وی، در جزیره قشم، از چندین روستای آن دیدن نموده و شرح مفصلی نیز از رفتار شیخ قشم به دست می دهد، سپس با زحمت فراوان خود را به بندر عباس می رساند. در ساحل نزدیک سورو پهلو گرفته، چند روزی مهمان مقامات انگلیسی بوده و بعد از آن برای ملاقات یکی از مقامات محلی، به میناب می رود. در برگشت از میناب، از بندر عباس به لنگه و سپس به بوشهر رفته و از آن جا راهی ایستگاه کاری خود در جاسک می گردد. در آخرین مرحله ی سفر اکتشافی فلویر، وی در ابتدا از جاسک به انگهران، مرکز بشکرد سفر می کند و سپس از سردشت، شهر باوک، جگدان، درپهن و سندرک قبل از رسیدن به کرمان دیدن می نماید. فلویر در جای جای کتاب، مختصات جغرافیایی، از قبیل طول و عرض و غیره را با دقت ذکر نموده است. ۴. از دیگر مطالب قابل توجه کتاب، اشاره به شیوه ی زندگی و به ویژه سلسله مراتب خان و رعیتی است. برده داری، پدیده ی رایجی بوده که فلویر بارها به آن اشاره می کند. وی، از مکتب خانه هایی می گوید (به خصوص در روستای بینت) که گلستان و حافظ در آن ها تدریس می گشته است. دقت وی در ثبت مختصات جغرافیایی، ساعت و روز ورود و خروج از مکان ها، اشتیاق و علاقه وی را به سفر و اکتشاف نشان می دهد. فلویر، در مسیر حرکت خود از جاسک به انگهران، به باغ ها و زمین های کشاورزی برمی خورد که در آن جا حتی برنج نیز می کاشتند. وی حتی به بیان مرغوبیت کالاها نیز پرداخته است. در بخشی، می گوید: بهترین نوع باروت اسلحه، باروت ساخته میناب و بشکرد می باشد. باروت های بلوچی و بندر عباسی را به جهت اینکه از بمبئی وارد می شده، مناسب ندانسته است. در جایی از بشکرد، به خانی برمی خورد که ریشه ی خود را هندوستانی می داند و زبان هندی را نیز بلد بوده است. فلویر، برای رسیدن به انگهران مجبور می شود بخش زیادی از راه را پیاده طی کند. هریسون که در سال های ۱۹۳۳- ۱۹۳۲ م، از جاسک به گرهون می رود، یافته های فلویر را تایید می نماید.
ساختار کتاب
...
معرفی مولف
فلویر یکی از سیاحان و نویسندگان انگلیسی است، در شرکت تلگراف هند مشغول به کار بوده و بعد از سال ها خدمت در چنین ایستگاه هایی، در سال ۱۸۸۷ م، از فرصت مرخصی طولانی خود استفاده نمود و تصمیم گرفت که مسیر ناشناخته ی جاسک ، بشکرد (مکران)، میناب را طی کند و از مسیر کرمان ، سفر خود را ادامه داده تا سرانجام بعد از رسیدن به بصره و بغداد ، از مرز ترکیه بگذرد و به سرزمین خود برسد. وی، شرح کامل این سفرها را در اثر حاضر، گردآوری نموده است.
معرفی کتاب
۱. فلویر ، نخستین جهان گرد غربی است که از جاسک به انگوران (انگهران)، سردشت ، شهر بابک، جغدان در پهن و سندرک سفر کرده و در آن جا، «رئیس علی» نامی را در راس امور هندوستان یافته که به امر شخصی به نام «یوسف»، بر جاسک حکومت می کرده است. او، این منطقه را به شش ولایت تقسیم نموده و به خوبی توصیف کرده است. او، به هر منطقه ای که سفر کرده و از هر مکانی که دیدن نموده، گزارش جالبی ارائه کرده و آن را به خوبی توصیف نموده است. بیشترین حجم یادداشت های کتاب، مربوط به سفر وی به جاسک، بشکرد، میناب، جزیره هنگام ، قشم ، بندر عباس ، لنگه و بوشهر می باشد. در بیشتر موارد، وی برخی از نام ها را ریشه یابی کرده و اشارات متعددی به نام گل ها و گیاهان می کند. اطلاعات بسیار مفید و جذابی نیز از زندگی و کار مردم و خوانین بشکرد ارائه می دهد. وی، توانسته است به زیبایی قلعه نیمه مخروبه ای را با ابعاد ۱۶۰ در ۵۰ متر توصیف کند که بر روی تپه ای قرار داشته و از وجود نخلستان های بسیار، کشت زارهای گندم و ذرت ، باغ های انار و محصولاتی دیگر گزارش کند. او، در سر راه خود، به گله های گوسفند سه هزار راسی، اشاره می کند که در بازار بندر عباس بهای خوبی دارد. ۲. فلویر، در این سفر، از همراهان زیادی یاد می کند و بیشتر از همه، به نیکی، از غلام شاه، تاجو و جلال می نویسد که در بیشتر طول سفر همراه او بوده اند. از یادداشت های فلویر این گونه برمی آید که آشنایی زیادی با انواع نژادهای شتر داشته است. وی، در بخشی از کتاب نحوه ی خرید و فروش شتر را در آن دوره این چنین شرح می دهد:فروشنده: اکنون من این شتر را به سی و پنج کروش (قروش) به شما می فروشم.خریدار: من این شتر را می خرم.فروشنده: چنانچه این شتر، کور ، لنگ، بیمار و بی فایده نیز باشد، تو آن را در قبال سی و پنج کروش خریده ای.خریدار: خریدارم.فروشنده: به خدا سوگند ، تا جایی که می دانم، این شتر کاملا از هر عیب مبرا و بسیار چالاک است و هیچ چیزی را که بعد از این شما بگویید نمی پذیرم.خریدار: خریدارم. ۳. وی، قبل از شروع سفر نهایی و طولانی خود، دو بار نیز در خلیج فارس و دریای عمان دست به ماجراجویی می زند. در یکی از این سفرها با کشتی بخار عازم جزیره ی «هنگام» می شود و بعد از چند روز اقامت که با حوادثی نیز همراه است، راهی جزیره قشم می گردد. وی، در جزیره قشم، از چندین روستای آن دیدن نموده و شرح مفصلی نیز از رفتار شیخ قشم به دست می دهد، سپس با زحمت فراوان خود را به بندر عباس می رساند. در ساحل نزدیک سورو پهلو گرفته، چند روزی مهمان مقامات انگلیسی بوده و بعد از آن برای ملاقات یکی از مقامات محلی، به میناب می رود. در برگشت از میناب، از بندر عباس به لنگه و سپس به بوشهر رفته و از آن جا راهی ایستگاه کاری خود در جاسک می گردد. در آخرین مرحله ی سفر اکتشافی فلویر، وی در ابتدا از جاسک به انگهران، مرکز بشکرد سفر می کند و سپس از سردشت، شهر باوک، جگدان، درپهن و سندرک قبل از رسیدن به کرمان دیدن می نماید. فلویر در جای جای کتاب، مختصات جغرافیایی، از قبیل طول و عرض و غیره را با دقت ذکر نموده است. ۴. از دیگر مطالب قابل توجه کتاب، اشاره به شیوه ی زندگی و به ویژه سلسله مراتب خان و رعیتی است. برده داری، پدیده ی رایجی بوده که فلویر بارها به آن اشاره می کند. وی، از مکتب خانه هایی می گوید (به خصوص در روستای بینت) که گلستان و حافظ در آن ها تدریس می گشته است. دقت وی در ثبت مختصات جغرافیایی، ساعت و روز ورود و خروج از مکان ها، اشتیاق و علاقه وی را به سفر و اکتشاف نشان می دهد. فلویر، در مسیر حرکت خود از جاسک به انگهران، به باغ ها و زمین های کشاورزی برمی خورد که در آن جا حتی برنج نیز می کاشتند. وی حتی به بیان مرغوبیت کالاها نیز پرداخته است. در بخشی، می گوید: بهترین نوع باروت اسلحه، باروت ساخته میناب و بشکرد می باشد. باروت های بلوچی و بندر عباسی را به جهت اینکه از بمبئی وارد می شده، مناسب ندانسته است. در جایی از بشکرد، به خانی برمی خورد که ریشه ی خود را هندوستانی می داند و زبان هندی را نیز بلد بوده است. فلویر، برای رسیدن به انگهران مجبور می شود بخش زیادی از راه را پیاده طی کند. هریسون که در سال های ۱۹۳۳- ۱۹۳۲ م، از جاسک به گرهون می رود، یافته های فلویر را تایید می نماید.
ساختار کتاب
...
wikifeqh: رحلة_الکابتن_فلویر_(کتاب)