کلمه جو
صفحه اصلی

اب مطلق

لغت نامه دهخدا

( آب مطلق ) آب مطلق. [ ب ِ م ُ ل َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع بمطلق شود.

دانشنامه عمومی

آب مطلق. به آبی که خالی از اضافات دیگر و بدون آمیختگی با چیزهای دیگر باشد آب مطلق گفته می شود. در دین اسلام یکی از شروط برای پاک کنندگی آب مطلق بودن آن است. مخالف آن آب مضاف است.در فقه شیعه آب را بر دو قسم می دانند. آب مطلق و آب مضاف. آب مطلق همان ابی است که بدون تقیید و اضافه می توان به آن عنوان آب داد. آب دریا، آب چشمه، آب چاه به صورت مطلق اب هستند.
آب کُر
آب قلیل
آب جاری
آب باران
آب چاه
اقسام اب مطلق در فقه از این قرار اند:
تمام اقسام آب مطلق ذاتاً پاک و پاک کننده چیزهای آلوده شده به نجس (مزیل خبث) اند. با آب مطلق می توان وضو گرفت و غسل کرد. درفقه اهل سنت نیز آب برای پاکسازی از نجاست و گرفتن وضو و غسل است. از نظر عالمان اهل سنت، آب مطلق آبی است که به اسم دیگری اضافه نشده باشد. هر گاه آب را به جایی نسبت بدهیم که اگر آب را از آن جا خارج کنیم بتوانیم به آن فقط عنوان آب دهیم همان آب مطلق است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آب مطلق. آبی که اطلاق کلمه آب بر آن بدون هیچ اضافه و قیدی صحیح باشد آب مطلق گفته می شود.
آبی است که با چیزی دیگر مخلوط نشده باشد و اگر هم چیزی با آن مخلوط شد، به طوری نباشد که دیگر عرفاً به آن آب گفته نشود؛ مانند: آب باران و آب دریا؛ اگر چه چیزی به آنها مخلوط شده و این آب ها املاحی در خود دارند، ولی باز هم در عرف به آنها آب گفته می شود . از این عنوان در باب طهارت سخن گفته شده است.
اقسام آب مطلق
برخی آب مطلق را به سه قسم: آب جاری، محقون (راکد) و آب چاه و محقون را به آب کر و آب قلیل تقسیم کرده اند.
جواهر الکلام، ج۱، ص۷۱.
آب مطلق در صورت عارض نشدن نجاست بر آن، پاک و پاک کننده یعنی برطرف کننده حدث و نجاست است.
العورة الوثقی، ج۱، ص۶۳.
...


کلمات دیگر: