عُمَر بن ابی رَبیعه (مَکّه ۲۳ـ۹۳ق)
شاعر غنایی عرب، نامدارترین نمایندۀ مکتب شعر حجاز. فرزند خانواده ای دولتمند از مَکیّان، و از تبار قبیلۀ مَخزوم بود. با موسیقی دانان مراوده و با زنان اشراف قریش مکاتبه و مکالمه داشت. در رفاه می زیست و به سوریه و بین النهرین نیز سفر کرد. مردی خوش محضر، شاد و بی پروا، و شعرش در زمان حیات او بر سر زبان ها بود. دیوانش شامل ۴۴۰ قصیده، غزل و قطعۀ یکسره کام جویانه است. جریر او را بهترین شاعر عاشقانه سرا خوانده است. عمر نخستین شاعر شهری، و شعرش نمود زندگی شهری و فعالیت های اجتماعی بود.
شاعر غنایی عرب، نامدارترین نمایندۀ مکتب شعر حجاز. فرزند خانواده ای دولتمند از مَکیّان، و از تبار قبیلۀ مَخزوم بود. با موسیقی دانان مراوده و با زنان اشراف قریش مکاتبه و مکالمه داشت. در رفاه می زیست و به سوریه و بین النهرین نیز سفر کرد. مردی خوش محضر، شاد و بی پروا، و شعرش در زمان حیات او بر سر زبان ها بود. دیوانش شامل ۴۴۰ قصیده، غزل و قطعۀ یکسره کام جویانه است. جریر او را بهترین شاعر عاشقانه سرا خوانده است. عمر نخستین شاعر شهری، و شعرش نمود زندگی شهری و فعالیت های اجتماعی بود.
wikijoo: عمر_بن_ابی_ربیعه