زنگ ها برای که به صدا درمی ایند

زنگ ها برای که به صدا درمی آیند. زنگ ها برای که به صدا درمی آیند نام رمانی است از ارنست همینگوی که در سال ۱۹۴۰ منتشر شد. این رمان روایت داستان رابرت جوردن، سرباز آمریکایی، است که در میانهٔ جنگ داخلی اسپانیا به بریگاد بین المللی پیوسته است. او، به عنوان متخصص مواد منفجره، وظیفه یافته است پلی را که بر سر راه دشمن قرار دارد منفجر کند. جفری مایر، نویسندهٔ زندگی نامهٔ همینگوی، اعتقاد دارد که این اثر یکی از بهترین آثار همینگوی در کنار پیرمرد و دریا، وداع با اسلحه و خورشید همچنان می دمد است.
رابرت جوردن - مربی دانشگاه آمریکایی در زبان اسپانیایی و متخصص مواد منفجره
آنسلمو - راهنمای رابرت
گولز - فرماندهی که فرمان انفجار پل را صادر کرد
پابلو - رهبر گروه ضدفاشیستی
رافائل - یکی از اعضای تنبل گروه تحت فرماندهی پابلو و یک کولی
ماریا - معشوقهٔ رابرت
پیلار - زنی مسن و قوی و همسر پابلو
آگوستین
ال سوردو
فرناندو
آندرس و الادیو - برادران عضو گروه پابلو
عنوان کتاب برگرفته از یکی از آثار جان دان، شاعر انگلیسی زبان است. مهدی غبرایی این کتاب را با عنوان این ناقوس مرگ کیست؟ ترجمه کرده که به مفهوم عنوان انگلیسی کتاب نزدیک تر است. منظور از «زنگ» در عنوان کتاب، ناقوس (زنگ کلیسا) است که هنگام تشییع جنازه نواخته می شود و به مرگ افراد در جنگ داخلی اسپانیا اشاره دارد.

---

---

زنگ ها برای که به صدا درمی آیند. زنگ ها برای که به صدا درمی آیند (For Whom the Bell Tolls)
(یا: ناقوس مرگ که را می زنند) رُمانی از ارنست همینگوی منتشرشده به انگلیسی در ۱۹۴۰. داستان دربارۀ جنگ داخلی اسپانیا، میان جمهوری خواهان و سلطنت خواهان و سلطنت طلبان فاشیست است. رابرت جُردن امریکایی داوطلبانه وارد ارتش جمهوری خواهان می شود و چون مأموریت می یابد پُلی استراتژیک را منهدم کند، به چریک های منطقۀ سگوویا به رهبری خانم پیلار می پیوندد. او در میان چریک ها به دختری با نام ماریا، که فاشیست ها به او تجاوز کرده اند و پیلار نجاتش داده است، دل می بندد. مرگ در یک قدمی آن هاست و فقط عشق می تواند مرهمی بر تنهایی و مرگ باشد. فاشیست ها حمله می کنند و جُردن به رغم خواستش پُل را منفجر می کند و خود در این عملیات پایش می شکند. سپس دیگران را به فرار ترغیب می کند و خود با مسلسلی به انتظار مرگ می ماند، شاید مرگش نتیجه ای به بار آورد. این رمان که گاه با تغزل و رمانتیسمی احساساتی می آمیزد، تداعی کنندۀ همان بازی عشق و مرگ بوده و نخستین رمان عامه پسند همینگوی است.