وابستگی به بنزودیازپین ها

وابستگی به بنزودیازپین ها یا اعتیاد به بنزودیازپین ها، بر اساس تعریف دی اس ام ۴ وقتی ایجاد می شود که سه حالت یا بیشتر از موارد زیر در فرد ایجاد می شود: مقاومت، سندرم علایم ترک، تهیه و مصرف مکرر و مداوم دارو، ادامه مصرف دارو علی رغم بروز عوارض، الگوهای سازگارانه نادرست. تداوم استفاده بنزودیازپین ها در حالت وابستگی بیشتر ناشی از احساس ناخوشایند علایم ترک است تا احساس خوشایند ناشی از مصرف دارو.