توکل بر خدا

این نوشتار یا بخش نیازمند ویکی سازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوه نامه آن را ویکی سازی کنید و در پایان این الگو را بردارید.
• « وَ عَلَی اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ »• «و مؤمنان باید تنها بر خدا توکل کنند.» -> آل عمران، آیه 122 و 160، مائده، آیه 12 و 26، توبه، 52، ابراهیم، 11، مجادله، 10، و تغابن، 13.
• «ان الله یحب المتوکلین»• «خداوند توکّل کنندگان را دوست می دارد.» -> سوره آل عمران، آیه 159.
• « و من یتوکل علی الله فهو حسبه »• «و هر کس بر خدا اعتماد کند، او برای وی بس است.» -> سوره طلاق، آیه 3.
• توکل بر خداوند، مایه نجات از هر بدی و محفوظ بودن از هر دشمنی است. -> علی بن ابیطالب، بحارالأنوار، ج۷۸، ص۷۹، ح۵۶
• هر کس به خدا توکل کند، دشواری ها برای او آسان می شود و اسباب برایش فراهم می گردد. -> علی بن ابیطالب، غررالحکم، ج۵، ص۴۲۵، ح۹۰۲۸
• هر کس به خدا توکل کند، خداوند هزینه او را کفایت می کند و از جایی که گمان نمی برد به او روزی می دهد. -> حضرت بن عبدالله، کنزالعمال، ج۳، ص۱۰۳، ح۵۶۹۳
• بی نیازی و عزّت به هر طرف می گردند و چون به جایگاه توکل دست یافتند در آنجا قرار می گیرند. -> جعفر بن محمد، کافی، ج۲، ص۶۵، ح۳
• هر کس به خدا توکل کند، مغلوب نشود و هر کس به خدا توسل جوید، شکست نخورد. -> محمد بن علی، امام باقر، جامع الأخبار، ص ۳۲۲
• توکّل کردن (به خدا) بعد از به کار بردن عقل، خود موعظه است. -> حضرت محمد بن عبدالله، کنزالعمال، ج۳، ص۱۰۳، ح۵۶۹۶
• فال بد زدن شرک است و هیچ کس ازما نیست مگر این که به نحوی دستخوش فال بد زدن می شود، اما خداوند با توکل به او آن را از بین می برد. -> حضرت محمد بن عبدالله، سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۱۷۰، ح۳۵۳۸
• رسول اکرم صلی الله علیه و آله گروهی را که کشت و کار نمی کردند، دیدند و فرمودند: شما چه کاره اید؟ عرض کردند ما توکل کنندگانیم. فرمودند: نه، شما سر بارید. -> حضرت محمد بن عبدالله، مستدرک الوسائل، ج۱۱، ص۲۱۷، ح۱۲۷۸۹
• در پاسخ به سؤال از آیه «و هر کس به خدا توکل کند او برای وی بس است» توکل کردن بر خدا درجاتی دارد: یکی از آنها این است که در تمام کارهایت به خدا توکل کنی و هر چه با تو کرد از او خشنود باشی و بدانی که او نسبت به تو از هیچ خیر و تفضّلی کوتاهی نمی کند و بدانی که در این باره حکم، حکم اوست، پس با واگذاری کارهایت به خدا بر او توکل کن و در آن کارها و دیگر کارها به او اعتماد داشته باش. -> موسی بن جعفر، امام هفتم شیعیان، کافی، ج۲، ص۶۵، ح۵
• خداوند عزوجل می فرماید: هیچ مخلوقی نیست که به غیر من پناه ببرد، مگر این که دستش را از اسباب و ریسمان های آسمانها و زمین کوتاه کنم، پس اگر از من بخواهد عطایش نکنم و اگر مرا بخواند جوابش ندهم. -> حضرت محمد بن عبدالله، امالی طوسی، ص۵۸۵، ح۱۲۱۰
• هر که می خواهد که قویترین مردم باشد بر خدا توکل نماید. -> موسی بن جعفر، امام هفتم شیعیان، بحار الانوار، ج۷، ص۱۴۳
• حد توکل چیست؟ حضرت فرمودند: اینکه با وجود خدا از هیچ کس نترسی -> علی بن موسی، امام هشتم شیعیان دوازده امامی، جهاد النفس، ح ۲۹۲
• اعتماد به خدا بهای هر چیز گرانبها است و نردبانی به سوی هر بلندایی. -> محمد بن علی الجواد، امام نهم شیعیان دوازده امامی، بحارالانوار، ج۵، ص۱۴
• سه چیز است که هر کس آن را مراعات کند، پشمیان نگردد: ۱ - اجتناب از عجله، ۲ - مشورت کردن، ۳ - و توکل بر خدا در هنگام تصمیم گیری. -> محمد بن علی الجواد، مسند الامام الجواد، ص ۲۴۷
• هر که بر خدا توکل کند دشواریها برایش آسان شده و اسباب برایش فراهم گردد. -> علی بن ابیطالبTغررالحکم ح۳۸۸۸ ص۱۹۷

[ویکی فقه] توکّل در دو معنا به کار رفته است:۱. واگذار کردن کارها به خداوند متعال.۲. وکیل شدن از سوی دیگری.از این عنوان به مناسبت در باب امر به معروف و نهی از منکر و کفّارات سخن رفته است.
توکّل به معنای نخست عبارت است از اینکه بنده در پرتو اطمینان به حسن تدبیر خداوند و راضی شدن به قضا و قدر الهی، امور خود را به او واگذار و تنها بر او تکیه کند و به جز او امید نداشته باشد و از غیر او نهراسد.
توکل در آیات و روایات
توکّل بر خدا در آیات و روایات از صفات مؤمنان شمرده و ثمرۀ یقین دانسته شده و بر تخلّق به آن تأکید و سفارش شده است.
توکل از مکارم اخلاق و مظاهر معروف
توکّل از مکارم اخلاق و مظاهر معروف (مقابل منکر) است که بدان توصیه شده و براساس برخی روایات، کفّارۀ فال بد است و اثر سوء آن را از بین می برد.