ایلیا ابوماضی

ایلیا ابوماضی (به انگلیسی: Elia Abu Madi) (۱۸۸۹، روستای المحیدثه منطقه بکفایه لبنان - ۱۹۵۷، نیویورک) شاعر لبنانی-آمریکایی است که از وی در کنار شاعرانی همچون جبران خلیل جبران، امین الریاحی و میخاییل نعیمه نام برده می شود.
"تذکار الماضی" (مجموعه اشعار - اسکندریه ۱۹۱۱)
"إیلیا أبو ماضی" (مجموعه اشعار - نیویورک ۱۹۱۸)
"الجداول" (مجموعه اشعار - نیویورک ۱۹۲۷) با مقدمه میخائیل نعیمه
"الخمائل" (مجموعه اشعار - نیویورک ۱۹۴۰)
"تبر وتراب" (مجموعه اشعار - نیویورک ۱۹۶۰)
"الغابة المفقودة"
" قصص الأغرش ومرأته الهبلة "
تأسیس روزنامهٔ سیاسی - اجتماعی «السمیر» به زبان عربی در آمریکا از یک سو و هنر شاعری وی از سوی دیگر، نام او را بلندآوازه ساخته است. ابوماضی یکی از بنیان گذاران ادبیات اعراب دور از وطن (ادبیات مَهجَر) به حساب می آید. او و همفکرانش خواستار تحولی بنیادین در ادبیات معاصر عربی نبودند و در این راه به موفقیت های بزرگی دست یافتند یکی از بارزترین وجوه اندیشهٔ این شاعر، تأثیرپذیری وی از اندیشهٔ خیام و ابوالعلاء معری در زمینهٔ فلسفه هستی است. از دیگر مفاهیم کلیدی شعر وی عشق و زیباپرستی است. همچنین میهن پرستی به دلیل حساسیت های سیاسی دورهٔ حیات وی در اندیشه و بیان این شاعر اهمیت ویژه ای یافته است.

ایلیا ابوماضی (۱۸۸۹ - ۱۹۵۷) شاعر لبنانی - آمریکایی.
• «اگر خانه ام در کیوان باشد / بی شک از کیوان به لبنان هجرت می کنم// لبنان بهشتِ جاودانه ای است که / که پیامبران برای هدایت آدمیان بر آن گام نهاده اند.»ابوماضی :۲۰۰۶، ۴۹۹• «مثلِ موسای کاظم به سرزمینِ خود خدمت کن / تا مردمِ شهرها ثنای تو را نثارت کنند// سال ها حتّی اگر زیاد باشد، باز هم کم است / اگر خدمت صفحاتِ آن را زینت نکرده باشد.»ابوماضی :۲۰۰۶، ۲۰۵