کلمه جو
صفحه اصلی

ولی الله دهلوی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] قطب الدین احمد ابن عبد الرحیم معروف به شاه ولی اللّه دهلوی( ۱۱۱۴- ۱۱۷۶ ق) از پرآوازه ترین شخصیتهای فکری و فرهنگی قرن دوازدهم در شبه قارّه هند بود.
نیاکان وی از عربستان به هند مهاجرت کرده اند اما تاریخ کاملا مشخصی برای این مهاجرت ذکر نشده است . وی در کودکی از بلوغی سرشار برخوردار بود و در اندک مدّتی توانست در رشته های مختلف دانش رایج در آن زمان سرآمد دیگران شود. وی در سال ۱۱۴۳ ق عازم سفر مکه شد و در محضر اساتیدی چون ابو طاهر کردی ، فد اللّه مکّی ، تاج الدین قالی و چند تن دیگر حدیث و فقه آموخت. وی در مقدمه ترجمه اش چنین می نگارد: «و نام این کتاب، فتح الرحمن بترجمة القرآن مقرر کرده شد، و نام مصنف این کتاب احمد بن عبد الرحیم است و لقب مشهور ولی الله الدهلوی وطنا، العمری نسبا، احسن الله الیه و الی مشایخه و والدیه». عمر رضا کحاله ذیل عنوان ولی الله دهلوی (۱۱۱۴- ۱۱۷۶ ق/ ۱۷۰۳- ۱۷۶۲ م) می نویسد: «ولی الله بن عبد الرحیم عمری دهلوی، محدث ، مفسر ، فقیه و اصولی است که روز چهارم شوال در شهر دهلی هند دیده به جهان گشود. دوران جوانی را در این شهر پشت سر نهاد، آن گاه عزم زیارت خانه خدا نمود و مدت دو سال در مکه و مدینه اقامت گزید و از علمای این دو شهر بهره برد، سپس به هند بازگشت و به تدریس پرداخت و سرانجام در دهلی درگذشت.در لغت نامه دهخدا ، دهلوی این گونه معرفی شده است: «احمد شاه ولی الله بن عبد الرحیم عمری دهلوی مکنی به ابو عبد العزیز (متولد ۱۱۱۴- متوفای ۱۱۷۶ ق) است.


کلمات دیگر: