ولادت پیامبر اسلام

[ویکی اهل البیت] کلیدواژه: عام الفیل، عبدالله، آمنه، ولادت پیامبر، حضرت محمد صلی الله علیه و آله، 17 ربیع الاول، حوادث مقارن ولادت پیامبر
حضرت محمد صلی الله علیه و آله آخرین پیامبر الهی در 17 ربیع الاول از پدری به نام "عبدالله بن عبدالمطلب" و مادری به نام "آمنه بنت وهب" دیده به جهان گشود و با انوار رخسار و جمال منورش، جهان تیره و تاریک به ویژه عربستان را روشن گردانید.
پدرش عبدالله بن عبدالمطلب، پیش از تولد فرزندش محمد صلی الله علیه و آله در حالی که همسرش آمنه به چنین فرزندی حامله بود به همراه سایر بازرگانان قریش جهت سفر تجاری عازم شام گردید و در بازگشت از شام در یثرب (مدینه منوره) بیمار شد و در همان جا درگذشت و توفیق دیدار نوزاد خویش را نیافت.
وفات عبدالله دو ماه و به روایتی هفت ماه پیش از تولد فرزندش حضرت محمد صلی الله علیه و آله بود. اما آمنه مادر گرامی رسول خدا صلی الله علیه و آله که به تقوا، عفت و پاکیزگی در میان بانوان قریش معروف بود، پس از تولد نور دیده اش حضرت محمد صلی الله علیه و آله چندان در این دنیای فانی زندگی نکرد. وی دو سال و چهار ماه و به روایتی شش سال پس از میلاد رسول خدا صلی الله علیه و آله در بازگشت از یثرب در مکانی به نام "ابوا" بدرود حیات گفت و در همان مکان مدفون شد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله پس از تولد در کفالت جدش عبدالمطلب بزرگ و سید قریش مکه قرار گرفت. عبدالمطلب جهت شیردادن نور دیده اش محمد صلی الله علیه و آله در آغاز وی را به "ثویبه" آزاد شده ابولهب سپرد ولی پس از مدتی وی را به "حلیمه دختر عبدالله بن حارث سعدیه" واگذار کرد. حلیمه در ظاهر اگر چه دایه وی بود ولی در حقیقت به مدت پنج سال از او مراقبت و مادری کرد.
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله از دوران کودکی دارای دو نام بود. یکی "محمد" که جد بزرگوارش عبدالمطلب برای وی برگزید و دیگری "احمد" که مادر ارجمندش آمنه آن را انتخاب کرده بود.
از امام صادق علیه السلام روایت شد که ابلیس پس از رانده شدن از رحمت الهی می توانست به هفت آسمان رفت و آمد کند و خبرهای آسمانی را گوش دهد تا این که حضرت عیسی علیه السلام دیده به جهان گشود، از آن پس ابلیس از سه آسمان فوقانی ممنوع شد و تنها در چهار آسمان پایین تر رفت و آمد می کرد. ولی چون حضرت محمد صلی الله علیه و آله به دنیا آمد. ابلیس از تمام آسمان ها رانده شد و رفت و آمدش ممنوع گردید و غیر از او، تمامی شیاطین نیز با تیرهای شهاب از آسمان رانده شدند.
همچنین روایت شده است که هنگام ولادت فرخنده حضرت محمد صلی الله علیه و آله ایوان کسری شکاف برداشت و چند کنگره آن فرو ریخت و آتش آتشکده بزرگ فارس خاموش شد؛ دریاچه ساوه خشک گردید؛ بت های مکه سرنگون شدند؛ نوری از وجود آن حضرت به سوی آسمان بلند شد که شعاع آن فرسنگ ها را روشن کرد؛ انوشیروان، پادشاه ساسانی ایران و مؤبدان بزرگ دربار وی، خواب های وحشتناکی دیدند؛ آن حضرت ختنه شده و ناف بریده به دنیا آمد و پس از استقرار در زمین، گفت: اَللّهُ أکْبَرُ وَ الْحَمْدُلِلّهِ کَثیراً، سُبْحانَ اللّهِ بُکْرَةً وَ أصیلاً.