خشایارشای دوم

خَشایارشای دوم (به پارسی باستان: )، هفتمین پادشاه هخامنشی بود که به مدت ۴۵ روز پادشاهی کرد و توسط برادر ناتنی اش سغدیانوس کشته شد. وی تنها پسر اردشیر یکم از ملکه داماسپیا بود و در دوران پادشاهی اردشیر، ولیعهد رسمی او بود که پس از مرگ پدر به پادشاهی رسید و دو ماه بعد توسط برادر ناتنی اش سغدیانوس به قتل رسید.
فهرست شاهان هخامنشی
نام خشایارشا از دو بخش «خشای» به معنای «فرمان روا» و «آرشا» به معنای «قهرمان مرد» پدید آمده است. معنای این نام می تواند «کسی که در میان شاهان پهلوان است» یا «فرمانروای قهرمانان» باشد.
به دلیل کوتاه بودن دوران پادشاهی خشایارشا، هیچگونه منبع مستقیمی به زندگی و دوران پادشاهی وی نپرداخته است و گزارش های تاریخی دربارهٔ او، به صورتی کوتاه و گذرا و در خلال گزارش های دیگر شاهان هخامنشی آمده اند. در میان اسناد بابلی نیز هیچگونه اشاره ای از خشایارشای دوم وجود ندارد و در این اسناد، نام وی به عنوان شاه هخامنشی ثبت نشده است.
خشایارشا در زبان یونانی به صورت Xérxēs و در زبان فارسی باستان x-š-y-a-r-š-a تلفظ می شده است که صورت فارسی باستان آن از دو بخش «خشای» به معنای «فرمان روا» و «آرشا» به معنای «قهرمان مرد» پدید آمده است. معنای این نام می تواند «کسی که در میان شاهان پهلوان است» یا «فرمانروای قهرمانان» باشد.

خَشایارشای دوم ( ـ۴۲۴پ م)
شاهنشاه ایران، پسر اَردَشیر اول هَخامَنِشی. پس از مرگ پدر، مدتی کوتاه بر سریر سلطنت بود. مدت سلطنت او را از ۴۵ روز تایک سال گزارش کرده اند؛ اما به احتمال بسیار ۴۵ روز تا دو ماه بود. سُغدیانوس، برادر ناتنی اش، به یاری خواجه ای با نام فارناکیاس او را در حال مستی از پای درآورد و خود بر تخت شاهی نشست.