کاهش ازون

کاهش اُزون یا تخلیه اوزون به توصیف دو پدیده گفته می شود که طی آنها از دهه ۱۹۷۰ میلادی، حجم مولکول ازون در لایه استراتوسفر (لایه ازون) زمین در حدود ۴٪ در هر دهه کاهش یافته است. مهم تر از آن، کاهش استراتوسفر اوزون در طول سرزمین های قطبی بود.
جزئیات این دو پدیده دارای تفاوت های کمی هستند. اما کاتالیزور هر دو پدیده تخریب ازون توسط اتم های هالوژنی است. منبع اصلی این اتم های هالوژنی دست ساخته های بشری هستند.
این پدیده، نخستین بار در سال ۱۹۸۵ دیده شد.
سوراخ اوزون به معنای وجود سوراخ در جو زمین نیست. بلکه به معنی کاهش مقدار مولکول گاز اوزون در جو زمین است که این کاهش، در سرزمین های قطبی بیشتر است.