کاتالیزگر زیگلر ناتا

بسپارش آلکان های شاخه دار از لحاظ فضایی می تواند به روش های متنوعی صورت بگیرد.شیمی فضایی در زنجیرهٔ بسپاری می تواند به صورت تک آرایش، هم آرایش، یا بی آرایش باشد.
بسپارهای تک آرایش زمانی وجود دارند که تمامی مراکز کایرال از شیمی فضایی یکسانی برخوردار باشند. مراکز بسپارهای هم آرایش با حالت فضایی بسپار تغییر می کنند.بسپارهای بی آرایش مراکز کایرال معمولی ندارند. کاتالیزگرهای زیگلر-ناتا به دلیل کارایی بسیار خوب شان در تهیه بسپارهای ایزوتکتیک (در جایی که بسپارش با رادیکال آزاد منتج به اتکتیک بسپارها می شود) نقشی غیرقابل انکاری دارند.سیستم های کاتالیزی مانند VCl4 بسپارهای هم آرایش را تولید کرده و با خط سیری متفاوت با سیستم های TiCl4 را طی می کنند.اولین بسپار سنتز شده با این کاتالیزگر پلی اتیلن بود که محصول آن هیچ مرکز فعال نوری نداشت.ناتا از این سیستم کاتالیزی استفاده کرد و به پلیمری کردن ۱-آلکن ها نظیر پروپیلن روی آورد تا پلی پروپیلن ایزوتکتیک تولید کند.
کاتالیزگر زیگلر و ناتا از اثر بلورهای α-TiCl3 با 2 تولید می شود.
فلز تیتانیوم یک ساختار بلورین که در آن تمامی یون های تیتانیوم با ۶ یون کلر در یک ساختار هشت وجهی متبلور می شوند را تشکیل می دهند.در گوشه های بلور، در واقع کلرهای بلااستفاده ای در مکان هایی که فلز پیوند بازدارد، وجود دارند.یکی از این محل های خالی می تواند با دادن الکترون های یکی از گروه های CH2 در AlCl(Et)2 پر شود.آخرین سایت خالی نیز با یک سیستم پای دهنده (مانند آلکن) پر می شود. لیگاندهای فلز آلکن وارد شونده را با توجه به رشد زنجیرهٔ بسپاری محدود می کنند تا بدین ترتیب یک ساختار فضایی خاصی را به آن تحمیل کنند. (۴)در طی مراحلی که شامل جابه جایی الکترون و مهاجرت است تحت مکانیزم کاسی–آرلمان گسترش بسپار به طور فضا ویژه توضیح داده می شود.وارد شدن گروه آلکیل جدید به زنجیرهٔ بسپار در فلز واسطه به وقوع می پیوندد، و بسپار رشد کرده و پیوندی با کاتالیست آلکیل آمونیون آن چنان که در واکنش زیر می بینید، بر قرار می کند.