کلمه جو
صفحه اصلی

سنگ تجن

دانشنامه عمومی

مختصات: ۳۶°۳۷′۳۸″ شمالی ۵۱°۲۹′۴۵″ شرقی / ۳۶٫۶۲۷۲۲°شمالی ۵۱٫۴۹۵۸۳°شرقی / 36.62722; 51.49583سنگ تجن روستایی در ۴ کیلومتری شهر نوشهر و در استان مازندران ایران قرار دارد.روستای سنگ تجن در مجاورت جنگل بوده و دو چشمه معروف چشمه گردو و اسپی یو از چشمه های پر آب شهرستان های نوشهر و چالوس می باشد که آب شرب شهرستانهای نوشهر و چالوس و همچنین اکثر روستاهای اطراف نیز از این چشمه ها تأمین می شود.هر یک از شعبات این دو چشمه به یکی از روستاهای اطراف سرازیر گشته و جهت کشاورزی استفاده می گردد.
رابینوه.ل.(۱۳۶۴).مازندران و استراباد، ترجمه ع .وحید مازندرانی.تهران:بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
افشار سیستانی، ایرج(۱۳۸۲).پژوهشی درنام شهرهای ایران.تهران:روزنه،۱۳۸۲.
در اطلاعاتی که مربوط به وجه تسمیه نوشهر بدست آمده است به نظر می رسد که نام قدیم نوشهر «سنگتجن» بوده است. طبق کتاب ایرج افشار سیستانی با عنوان "پژوهشی درنام شهرهای ایران این شهر (نوشهر) که در۱۳۲۷ ه. ق ایجاد شده است تا سده نهم ه. ق روستایی به نام خواج یا خواجک یا خواچک بود سپس سنگ تجن نامیده شد که ملک ساعدالدوله تنکابنی بوده است. بعدها به دلیل قرار گرفتن کنار دریا و رفت وآمد کشتیهای بازرگانی مورد توجه حبیب الله خان تنکابنی قرار گرفت و حبیب آباد نامیده شد. در کنار چشمه آب، ده حبیب آباد واقع است که سابقاً خواجک خوانده می شد.
در کتاب «سفرنامه مازندران» که مربوط به ناصرالدین شاه است و هم اکنون نیز نسخه خطی آن در کتابخانه ملی موجود است نام نوشهر را سنگ تجن ذکر کرده است.
چشمه گردوک

گویش مازنی

/sang tajen/ زاغ بور

زاغ بور



کلمات دیگر: