لغت نامه دهخدا

ابان بن عثمان

ابان لاحق

ابانان

ابانت

ابانه

ابانک

ابانگان

ابانگاه

ابانی

اباه

اباهر

اباهم

اباهیم

اباوه

اباً عن جد

ابأه

ابای

ابایان

ابایزید بسطامی

ابایض

ابت

ابتئاش

ابتاب

ابتات

<hr> برابر پارسی : آزمایش، بازداری، دهش

برابر پارسی : آزمایش، بازداری، دهش

ابتار

<hr> برابر پارسی : کاویدن، گــُفتمان

برابر پارسی : کاویدن، گــُفتمان

ابتحاث

ابتحاح

<hr> برابر پارسی : آغاز، آغازیدن، سر آغاز، نخست

برابر پارسی : آغاز، آغازیدن، سر آغاز، نخست

ابتداء

ابتداءً

ابتداد

ابتدار

<hr> برابر پارسی : نویابی، نوآوری

برابر پارسی : نویابی، نوآوری

ابتداع

<hr> مترادف ابتدایی : آغازین، اولی، بدوی، مقدماتی، نخستین <hr> متضاد ابتدایی : انتهایی <hr> برابر پارسی : آغازین، ساده، نخستین

مترادف ابتدایی : آغازین، اولی، بدوی، مقدماتی، نخستین متضاد ابتدایی : انتهایی برابر پارسی : آغازین، ساده، نخستین

ابتدایی

ابتذاذ

<hr> مترادف ابتذال : بی ارزشی، بی قدری، پستی، پیش پاافتادگی <hr> برابر پارسی : بی ارجی، بی بند و باری، پرهیز، پیش پا افتادگی، پیش پاافتادگی، خوارگرایی

مترادف ابتذال : بی ارزشی، بی قدری، پستی، پیش پاافتادگی برابر پارسی : بی ارجی، بی بند و باری، پرهیز، پیش پا افتادگی، پیش پاافتادگی، خوارگرایی

ابتذال

<hr> مترادف ابتر : بلاعقب، بلاعقبه، بی اولاد، مقطوع النسل، ناتمام، ناقص، دم بریده <hr> برابر پارسی : آسیب دیده، بی فرزند، دُم بُریده

مترادف ابتر : بلاعقب، بلاعقبه، بی اولاد، مقطوع النسل، ناتمام، ناقص، دم بریده برابر پارسی : آسیب دیده، بی فرزند، دُم بُریده

واژه های حرف "ا" - لغت نامه دهخدا