کلمه جو
صفحه اصلی

تحصیب

لغت نامه دهخدا

تحصیب. [ ت َ ] ( ع مص ) ریگ درافکندن و سنگ انداختن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( آنندراج ). || سنگ ریزه گستردن در مکان. ( اقرب الموارد ) ( قطر المحیط ) ( ناظم الاطباء ). || ساعتی به شب خفتن در مُحَصَّب که مابین مکه و منی است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ): ان عُمَرَ کان یری التحصیب سُنَّةً. ( اقرب الموارد ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تحصیب به معنی فرود آمدن در وادی محصب می باشد که در باب حج از آن بحث شده است.
تحصیب یعنی فرود آمدن در وادی محصب.
تحصیب در فقه
در باب حج از آن سخن رفته است.
حکم تحصیب
مستحب است حاجی هنگام کوچ از منی به سمت مکه در نفر دوم -روز سیزدهم ذیحجه- در وادی محصب -مسجد رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و جایگاه نماز خواندن آن حضرت - فرود آید و به پشت دراز کشد و اندکی استراحت کند. البته این عمل از مناسک حج نیست و استحباب آن از باب تأسی به رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله است


کلمات دیگر: