تاریخ افریقیه و المغرب

wikinoor: عباسیان ، پرداخته شده است. ۱. قسمت اول، تاریخ ولایت عقبة بن نافع بر مصر را در خود جای داده است. وی پسر خاله عمرو بن عاص بوده و در اوایل هجرت به دنیا آمد. وی دو مرتبه فرماندهی لشکرکشی به سمت آفریقا را بر عهده داشته است: یک مرتبه، از سال ۵۰ تا ۵۵ ق/ ۶۷۰ تا ۶۷۴ م و یک مرتبه، از سال ۶۰ تا ۶۴ ق/ ۶۸۰ تا ۶۸۴ م در زمان حکومت معاویة بن ابی سفیان و یزید بن معاویه . ۲. در قسمت دوم، تاریخ دوران ولایت زهیر بن قیس ، بیان شده است. وی در سال ۶۷ ق، با سپاهی عظیم از مردان عرب، همراه با اموال فراوان، به سمت آفریقا رفته و در نزدیکی های شهر قیروان ، با کسیلة بن لیوم اوربی مقابله نمود. ۳. تاریخ وقایع دوران ولایت حسان بن نعمان غسانی ، در قسمت سوم، بیان شده است. نویسنده در توصیف این شخص، به این نکته اشاره دارد که مردم آفریقا خیلی از او در هراس بوده و بربرها، مطیع او بودند. ۴. در قسمت چهارم، به مرگ عبد الملک مروان ، اشاره شده است. وی در سال ۸۶ ق وفات یافته و پس از وی، فرزندش ولید بن عبد الملک ، والی گردید. ۵. نحوه به ولایت رسیدن موسی بن نصیر ، در قسمت پنجم حکایت شده است. در این باره، چنین می خوانیم که ولید بن عبد الملک ، با عبد العزیز بن مروان مکاتبه داشته و به او فرمان داده است تا موسی بن نصیر را به ولایت کشورهای آفریقایی بگمارد و وی نیز چنین کرده است. ۶. در قسمت ششم، جزئیاتی از چگونگی فتح شهر طلیطله، به دنبال فتح اندلس ، به دست طارق بن زیاد بیان شده است. وی هنگامی که به این شهر رسید، اشراف آن را جمع کرده، پس از مصادره اموال و ذخایر آن ها، قتل عام گسترده ای در آن به راه انداخت. ۷. اوضاع شهر قرطاجنه و نحوه بنای آن در قسمت هفتم ذکر شده است. چنان که نویسنده اشاره دارد، قرطاجنه قومی از بازماندگان قوم عاد بودند که پس از هلاکت آنان به وسیله طوفان ، به مدت هزار سال بر خرابه های برجای مانده از شهر قوم عاد زندگی می کردند تا اینکه زبیر بن لاود بن ثمود ، بر همان خرابه های برجای مانده، شهری بنا نهاد. وی برای تامین آب این شهر، از پدرش که امیر شام و عمه اش که بر سند و هند حکم می راند، کمک خواست. پدرش نیز مهندسانی از شام نزد وی فرستاد و ایشان با کمک علم هندسه ، به این شهر آب رسانی نمودند. مرگ ولید بن عبد الملک در جمادی الآخر سال ۹۶ ق، پس از نه سال و هشت ماه خلافت و به ولایت رسیدن سلیمان بن عبد الملک ، در قسمت هفتم آمده است. ۸. در قسمت هشتم، چگونگی به ولایت رسیدن محمد بن یزید مولی قریش ، بیان شده است. نویسنده در تشریح این واقعه، به نقل از وافدی چنین حکایت می کند که سلیمان بن عبد الملک از رجاء بن حیوه درخواست نمود تا برای ولایت کشورهای آفریقایی، فردی صاحب فضل و لایق را معرفی نماید. رجاء، مدتی سکوت کرده و پس از چند روز ، به خدمت سلیمان بن عبد الملک رسید و محمد بن یزید مولی قریش را معرفی نمود. سلیمان نیز او را پسندیده و در سال ۹۹ ق، به ولایت گمارد. او مدت دو سال و یک ماه، والی آفریقا بود. وفات سلیمان بن عبد الملک، وفات عمر بن عبد العزیز ، یزید بن ابی مسلم ، بشر بن صفوان ، عبیدة بن عبد الرحمن سلمی ، کلثوم بن عیاض قشیری ، عبید الله بن حباب ، امارت حنظلة بن صفوان ، عبد الرحمن بن حبیب ، یزید بن حاتم ، داود بن یزید ، روح بن حاتم ، نصر بن حبیب ، فضل بن روح ، محمد بن مقاتل ، هرثمة بن اعین ، ابراهیم بن اغلب ، ابی العباس عبدالله ، عنوان سایر بخش های کتاب می باشد.
وضعیت کتاب
فهرست مطالب به همراه و مصادر عربی و عجمی مورد استفاده محقق، در انتهای کتاب آمده است. در پاورقی ها، علاوه بر ذکر منابع، پیرامون برخی از اعلامی که در متن به آن ها اشاره شده، توضیحاتی ارائه شده است.