لغت نامه دهخدا

جانماز اب کشیدن

جانه

جانه دار

جانه زن

جانها

جانوار

جانواران

<hr> مترادف جانور : جاندار، حیوان، دابه، دد، سبع، وحش، جاندار <hr> متضاد جانور : آدمی، انسان

مترادف جانور : جاندار، حیوان، دابه، دد، سبع، وحش، جاندار متضاد جانور : آدمی، انسان

جانور

جانور دار

جانور داری

جانور کش

جانور گویا

جانوران

جانوردار

جانورداری

جانورشناس

جانورشناسی

جانوره

جانورکش

جانوس

جانوسار

جانوسلی

جانوسپار

جانوسیار

جانونتن

جانپ

<hr> مترادف جانکاه : جانسوز، جانگداز، جگرخراش، دلخراش، دلگداز، رنج آور، مولم <hr> متضاد جانکاه : جان پرور

مترادف جانکاه : جانسوز، جانگداز، جگرخراش، دلخراش، دلگداز، رنج آور، مولم متضاد جانکاه : جان پرور

جانکاه

جانکاهانه

جانکاهی

جانکبر

جانکش

جانکقیت

جانکل

جانکن

جانکوبورلو

جانکی

جانکی سردسیر

جانکی گرمسیر

جانگاه

جانگدار محله

<hr> مترادف جانگداز : جانگزا، رقت آور، روان سوز، روح گداز، فجیع، مولم <hr> متضاد جانگداز : روح نواز

مترادف جانگداز : جانگزا، رقت آور، روان سوز، روح گداز، فجیع، مولم متضاد جانگداز : روح نواز

جانگداز

جانگدازی

جانگذار

جانگزا

جانگزا ی

جانگزای

جانگی

<hr> مترادف جانی : صمیمی، عزیز، گرامی، یکرنگ، آدمکش، تبهکار، جنایتکار، قاتل ، سلیم، بی آزار <hr> متضاد جانی : دورنگ، دورو <hr> برابر پارسی : تبهکار، خونی، آدمکش

مترادف جانی : صمیمی، عزیز، گرامی، یکرنگ، آدمکش، تبهکار، جنایتکار، قاتل ، سلیم، بی آزار متضاد جانی : دورنگ، دورو برابر پارسی : تبهکار، خونی، آدمکش

جانی

واژه های حرف "ج" - لغت نامه دهخدا