متاول

متأبق

متأبل

متأجل

متأخرین

متأزل

متأزم

متأسر

متأسفین

متأسل

متأفن

متألق

متأمر

متأمع

متأمل

متأمم

متأنس

متأکد

متأکل

متأید

متب

<hr> مترادف متبادر : شتابان، پیشی گیرنده، وارد به ذهن، خاطر

مترادف متبادر : شتابان، پیشی گیرنده، وارد به ذهن، خاطر

متبادر

<hr> مترادف متبادل : پایاپای، مبادله کردنی <hr> برابر پارسی : داد و ستد

مترادف متبادل : پایاپای، مبادله کردنی برابر پارسی : داد و ستد

متبادل

<hr> مترادف متبارک : خجسته، سعد، فرخنده، میمون <hr> متضاد متبارک : گجسته

مترادف متبارک : خجسته، سعد، فرخنده، میمون متضاد متبارک : گجسته

متبارک

<hr> مترادف متباعد : بعید، دور، واگرا

مترادف متباعد : بعید، دور، واگرا

متباعد

متباهل

<hr> مترادف متباین : جدا، متفاوت، متمایز، مخالف <hr> متضاد متباین : متشابه، مترادف، متماثل <hr> برابر پارسی : نا برابر، ناهمسو، ناهمگون

مترادف متباین : جدا، متفاوت، متمایز، مخالف متضاد متباین : متشابه، مترادف، متماثل برابر پارسی : نا برابر، ناهمسو، ناهمگون

متباین

متباینه

<hr> مترادف متبحر : استاد، دانا، دانشمند، آگاه، زبردست، کاردان، ماهر، متخصص، وارد، ورزیده <hr> متضاد متبحر : ناشی <hr> برابر پارسی : زبردست، چیره دست، کاردان، کارشناس

مترادف متبحر : استاد، دانا، دانشمند، آگاه، زبردست، کاردان، ماهر، متخصص، وارد، ورزیده متضاد متبحر : ناشی برابر پارسی : زبردست، چیره دست، کاردان، کارشناس

متبحر

<hr> مترادف متبختر : خودخواه، فخرفروش، متفرعن، مغرور <hr> متضاد متبختر : افتاده، متواضع

مترادف متبختر : خودخواه، فخرفروش، متفرعن، مغرور متضاد متبختر : افتاده، متواضع

متبختر

متبخر

متبدد

متبدل

متبر

متبرج

متبرع

متبرم

متبرم شدن

<hr> مترادف متبرک : خجسته، سعد، فرخنده، مبارک، متبارک، متمین، میمون <hr> متضاد متبرک : شوم

مترادف متبرک : خجسته، سعد، فرخنده، مبارک، متبارک، متمین، میمون متضاد متبرک : شوم

متبرک

<hr> مترادف متبرکه : متبرک، باقداست، قدسی

مترادف متبرکه : متبرک، باقداست، قدسی

متبرکه

متبری

متبزل

متبس

متبسل

<hr> مترادف متبسم : باسم، خندان، لبخندزنان، شادان، شادمان، مبتهج، مشعوف <hr> متضاد متبسم : گریان <hr> برابر پارسی : خندان لب

مترادف متبسم : باسم، خندان، لبخندزنان، شادان، شادمان، مبتهج، مشعوف متضاد متبسم : گریان برابر پارسی : خندان لب

واژه های حرف "م" - فرهنگ فارسی