براری

براریت

<hr> مترادف براز : بغاز، گاز، پینه، وصله، زینت، آرایش، آراستگی، زیبایی | گه، غایط، مدفوع، سرگین، پلیدی، فضولات، نجاست

مترادف براز : بغاز، گاز، پینه، وصله، زینت، آرایش، آراستگی، زیبایی | گه، غایط، مدفوع، سرگین، پلیدی، فضولات، نجاست

براز

براز گرفتن

برازا

برازان

برازاویل

برازبان

برازجان

<hr> مترادف برازخ : برزخ ها، اعراف

مترادف برازخ : برزخ ها، اعراف

برازخ

برازش

برازق

<hr> مترادف برازنده : درخور، زیبنده، سزاوار، شایان، شایسته، قابل، لایق، متناسب، ورجاوند <hr> متضاد برازنده : نامتناسب، نالایق <hr> برابر پارسی : ورجاوند

مترادف برازنده : درخور، زیبنده، سزاوار، شایان، شایسته، قابل، لایق، متناسب، ورجاوند متضاد برازنده : نامتناسب، نالایق برابر پارسی : ورجاوند

برازنده

<hr> مترادف برازندگی : شایستگی، آراستگی، زیبندگی، استحقاق، سزاواری

مترادف برازندگی : شایستگی، آراستگی، زیبندگی، استحقاق، سزاواری

برازندگی

برازه

برازوئید

برازوان

<hr> مترادف برازیدن : برازنده بودن، زیبندگی داشتن، زیبیدن، زیبا نمودن، زیبنده بودن، سزاوار بودن، شایسته بودن، طرازیدن، پینه کردن، وصله کردن

مترادف برازیدن : برازنده بودن، زیبندگی داشتن، زیبیدن، زیبا نمودن، زیبنده بودن، سزاوار بودن، شایسته بودن، طرازیدن، پینه کردن، وصله کردن

برازیدن

برازیدنی

برازیده

برازیدگی

برازیق

برازیلیا

براساء

براستا

براسته

براستک

براستی

براسر

<hr> مترادف براسودن : ( برآسودن ) آرامش یافتن، آسوده گشتن

مترادف براسودن : ( برآسودن ) آرامش یافتن، آسوده گشتن

براسودن

براسوده

براسیا

براسیم

براش

<hr> مترادف براشفتن : ( برآشفتن ) ازکوره دررفتن، خشمگین شدن، خشم گرفتن، غضب کردن، تندی کردن، متغیر شدن، خشم، عصبانیت، تغیر، عصبیت

مترادف براشفتن : ( برآشفتن ) ازکوره دررفتن، خشمگین شدن، خشم گرفتن، غضب کردن، تندی کردن، متغیر شدن، خشم، عصبانیت، تغیر، عصبیت

براشفتن

براشفته

براشم

براشن

براشوفتن

براشیدن

براص

براض

براطم

براطیش

براطیل

<hr> مترادف براعت : بزرگواری، برتری، تفوق، فضیلت، کمال، بلاغت، فصاحت، شیوایی، برهمگان تفوق یافتن، به کمال رسیدن، فضیلت یافتن، کمال یافتن، غالب آمدن

مترادف براعت : بزرگواری، برتری، تفوق، فضیلت، کمال، بلاغت، فصاحت، شیوایی، برهمگان تفوق یافتن، به کمال رسیدن، فضیلت یافتن، کمال یافتن، غالب آمدن

واژه های حرف "ب" - لغت نامه دهخدا